Be sure before you close that door

Celine Dion - Think Twice 

Voor de jarige Jacob. 

Er zijn bepaalde geuren die mijn herinneringen terugvoeren naar bepaalde plekken. Een barbecuelucht herinnert mij aan San Juan La Laguna, Guatemala. De geur van gebakken ei, doet mij denken aan Pattaya, Thailand. Bepaalde natuurluchten brengen mijn gedachten terug naar Zwitserland. En zo ruiken pas gemaaid gras, lammetjes en mest naar mijn vroegere jeugd. Dan denk ik aan hoe ik als klein meisje het liefst buiten of op de boerderij was en tegen mijn ouders zei dat de kans groot zou zijn dat ik ooit boerin zou worden. Mijn grootste zorgen bestonden uit het naar school gaan en uit het bevrijden van Tryntsje de geit, die met een touw vaststond in de tuin en elke dag weer zoveel rondjes om de korfbalpaal draaide dat zij helemaal geen bewegingsvrijheid meer had. Mijn moeder hield mij langer dan andere kinderen thuis van school, omdat ik school zo verschrikkelijk en thuis op de boerderij zo leuk vond. Ik durfde niet bij andere kinderen thuis te spelen, omdat ik bang was voor vaders en dan met name alle vaders met een snor. 

Het boerenleven werd wat minder zorgeloos toen mijn ouders de maatschap beëindigden en een eigen boerderij kochten. Dat romantische beeld van het boerenleven (wat op beelden van Boer Zoekt Vrouw nog steeds lijkt te overheersen) werd abrupt besmet met juridische procedures, een verhuizing, een enorme schuldenlast met vlak daarna de economische crisis en een veranderende gezinsdynamiek. Ik heb mij afzijdig gehouden van mijn vaders’ bedrijfsvoering, maar kreeg door de verweven privé- en zaken sfeer wel het een en ander mee over bijvoorbeeld het stoppen van het melkquotum, fosfaatreductie plannen, boerenprotesten en kabinetsbeleid. 

Elke keer wanneer ik pas gemaaid gras, lammetjes of mest ruik word ik even weer meegevoerd naar de herinneringen aan mijn zorgeloze jeugd op de boerderij. Het valt niet te verenigen met mijn later ontwikkelde beeld van het boerenleven, waarbij ik mij afvraag wat mensen tegenwoordig inspireert om boer te zijn en wat hun aspiraties zijn. Ik besloot voor iets te gaan wat mijn 5-jarige ik nooit had gewild of gedroomd: een antropologische studie oppakken waarin ik als onderzoeker langs Friese melkveehouders (sommigen met snorren!) ga om hun perspectieven op het agrarische leven in kaart te brengen. Het voert mij naar verschillende keukentafels, waarbij nuchtere en hardwerkende Friesen enerzijds mijn romantische beeld van leven in (paradoxale) vrijheid en in de natuur en anderzijds leven met overheidsregulatie, administratieve last en financiële onzekerheden steeds meer weten te verenigen. Het blijkt naast elkaar te kunnen bestaan. Misschien wil ik toch nog boerin worden.

----------------------------------

Ben jij of ken jij een Friese melkveehouder die samenwerkt met familie of een bedrijf heeft overgenomen van een familielid? Ik kom graag met jou in contact!