Hoever je gaat heeft met afstand niets te maken

Bløf - Omarm

In de jeugdzorginstelling waar ik werk hebben we potten Chicken Tonight in de kasten staan. Het zijn potten met sauzen die moeten smaken naar kerrie, saté en zoetzuur waar je alleen wat kip doorheen hoeft te bakken en rijst bij moet koken om binnen een handomdraai een maaltijd op tafel te kunnen zetten. Voor mij staan deze potten symbool voor meest uiterlijke noodoplossing. Ik zou ze hooguit aanraken als er een extreem incident is en ik toch een maaltijd op tafel moet zetten óf om eens in de zoveel maanden de houdbaarheid te controleren bij een voorraadcheck. Deze potten blijken bijna eeuwig houdbaar. Ondanks mijn afkeer tegen glasvoer zou ik nooit negatief praten over Chicken Tonight. Sterker nog, Chicken Tonight redde mijn leven.

Toen ik zes jaar geleden besloot om te studeren in Zwitserland, had ik twee overtuigingen. i) Wat voor educatie ik ook zou genieten, ik zou nooit mijn professionele carrière starten met een studieschuld en ii) studeren in Zwitserland is niet louter weggelegd voor de elite. Om mijn overtuigingen in stand te houden, verdiende ik geld op de meest beschamende en creatieve manieren. Ik kwam hierbij zelfs tot het punt om mijn lichaam beschikbaar te stellen aan de wetenschap, waarbij ik een dag lang na een prikje met – ik wil niet terugzoeken met wat - tijdens hersenscans vanaf 100 naar 1 moest tellen. Met deze opbrengsten en twee volle koopzegelboekjes deed ik in de Albert Heijn van Heerenveen boodschappen om in Zwitserland met een slaapkamer te eindigen wat leek op een half leeg gehamsterde nachtwinkel. Mijn boekenplank was niet gevuld met studiemateriaal, maar met pakken cornflakes, groenteconserven, zakken rijst en potten Chicken Tonight.

Na een avondje stappen in Bern centrum liep ik gerust vijf kilometer terug naar mijn studentenkamer, omdat de nachtbus te duur was en er op zwartreizen werd gecontroleerd. Ik belandde dan nooit in een snackbar, want de keuze om te snacken na een avondje stappen kon betekenen dat ik de volgende dag Chicken Tonight zonder kip moest eten.  Omdat ik met de auto vanuit Nederland naar Bern werd gebracht en ik mijn halve kledingkast daardoor mee kon nemen, bleef mijn schaarste redelijk goed verborgen voor de internationale studenten die weliswaar met de creditkaart van papa waren gekomen, maar slechts één of twee koffer(s) mee hadden kunnen vervoeren. Bovendien was mijn hang naar avontuur zo groot, dat mijn leefomstandigheden overschaduwd werden door de schoonheid en orde van het prachtige land waar ik in mocht leven.

Op een dag kwam er een Canadese professor met een conventioneel uiterlijk bij mij eten die ik bij een vage netwerkborrel had leren kennen. De tijd waarin ik nog een stukje maand over had was aangebroken en dus stond er Chicken Tonight kerrie met plofkip van de Aldi op het menu. De professor kwam in nette kledij binnen en pakte er een luxueuze rode fles wijn bij. Hij wikkelde het uit papier en begon minutenlang te vertellen over de kwaliteit van de wijn. Ik opende de pan met de weinig culinaire maaltijd en hoewel ik plaatsvervangende schaamte voel nu ik deze momenten herbeleef, was ik uitermate kalm na mijn tien minuten durende kookbezigheden. De professor reageerde na een paar happen zo verrast, dat ik er zelf verrast door werd. Hij was zo lyrisch over de maaltijd dat hij dolgraag het recept wilde hebben. Ik, verheugd dat de potten al in de glasbak waren beland, gooide het op een linguïstische uitdaging om het recept van de maaltijd te kunnen delen.

Nu we al bijna een jaar in een pandemische crisis zitten en ik meer dan ooit teruggeworpen ben op mezelf, raak ik zoekende. Daar waar ik eerder kon vluchten in vakanties, feestjes en mijn busy disease, word ik door COVID stilgezet om na te denken wat echt belangrijk in het leven is. Hier heb ik bijna elke dag een ander antwoord op. Hoewel ik mijn lichaam niet meer aan hoef te bieden aan de medische wetenschap om mijn doelen te bereiken,  mis ik de sterke overtuigingen die ik zes jaar geleden had. Soms voelt mijn leven daardoor net als Chicken Tonight. Het ziet er misschien niet slecht uit, maar vraag mij niet naar het recept.