Esa noche contigo la pase bien

Daddy Yankee - Lo que paso, paso

Ik ben niet een bijzonder sportief, maar wel een bijzonder nieuwsgierig persoon. Als ik moet snorkelen of een vulkaanwandeling moet maken, doe ik het zonder te mopperen. Tijdens het snorkelen kwam ik in aanraking met haaien, schildpadden, vissen en zeeleeuwen. Ze zwommen recht op me af. Aangezien ik bang ben voor alles wat glibbert en ademt (behalve de mensheid), had ik niet verwacht het zo leuk te gaan vinden. Helaas had ik geen onderwatercamera bij me.

De stranden hebben de schoonheid van die van Aruba. Parelwit met klotsend lichtblauw water. Het verschil is alleen de dieren, die zich niet laten beïnvloeden door de aanwezigheid van mensen. Zo kun je moeiteloos naast een leguaan of pelikaan liggen zonnebaden. Ik snap dat Charles Darwin onder de indruk is geweest van hoe de dieren in symbiose met elkaar samenleven. Galápagos is voor mij het bewijs dat vrede op aarde mogelijk is.

Op de eerste dag ontmoetten we J.L., een 36-jarige man uit Hawaii. Als professioneel fotograaf participeerde hij in dezelfde activiteiten als wij. Hij reist meerdere keren per jaar naar verre, voor ons onbereikbare bestemmingen en was dan ook een interessant figuur.  “Jullie wisten het al vanaf het begin hè? Dat ik niet achter jullie aan zit?” zei hij doelend op zijn homoseksualiteit. Een man waar we zonder problemen mee om konden gaan, dát was lang geleden. Toen hij ons op een avond uitnodigde voor een drankje, grepen we de mogelijkheid gelijk aan. Dat er een oude studiegenoot bij zou zijn, wat een zogenaamde uitwisselingsstudent uit Ecuador was, namen we voor lief.

De smoes van de uitwisselingsstudent bleek een verzinsel, want toen we aankwamen waren we bij een Grinder-date beland. J.L. noemde het geen serieuze date, maar een “bromance”; zijn blind date zag er op zijn online profiel wat knapper uit, gaf hij toe. Al snel hadden we het over homoseksualiteit bij dieren, waar J.L. veel vanaf wist. “Dat is geboorteregulatie. Wij willen geen kinderen om de aarde nog meer te vernietigen.”  Toen ik J.L vertelde jaloers te zijn op zijn verre reizen, zei hij dat hij jaloers was dat het voor ons als vrouwen zo makkelijk is om mannen aan de haak te slaan. Het was de meest interessante date ooit, ook al waren we voor J.L slechts een “homance”.

De boottochten van eiland naar eiland zijn verschrikkelijk. De twee uur durende ritjes tegen klotsend zeewater, maakt elk persoon die participeert zonder pilletjes misselijk. Onderweg van Santa Cruz naar Isabela, begon er een toerist te schreeuwen. Ze zei dat de kapitein normaal moest gaan varen, waarop de kapitein terug schreeuwde dan nog niet eens in de nacht aan te komen.  J.L. neemt een vliegtuig van eiland naar eiland, wat 155 USD kost. Dit is voor ons niet weggelegd en daarom zullen wij het met her overzeese transport moeten doen.

Ons ontbijt, lunch en avondeten bestaat elke dag uit eieren. C.K. en ik hebben afgesproken er niet over te klagen, alhoewel we spontaan een top 17 konden samenstellen met voedsel wat we volgende week als eerste tot ons gaan nemen. In de tussentijd zal ik de dokter bellen voor een cholesteroltest.