I'm doin' just fine, getting along very well

12 februari 2015 - Bern, Zwitserland

Boyz 2 Men - Doin' Just Fine

Na een heftige eerste week, kon het niet anders dan een rustigere tweede week gaan worden. Misschien post ik een beetje snel weer een blog, maar ik wil jullie alleen maar geruststellen dat het erg goed gaat. Tijdens mijn introductie heb ik een hoop leuke mensen leren kennen. Ook wordt het weer steeds beter en dit maakt de stad een stuk mooier.  Ik zal een kort weekoverzicht geven.

‘Renate, jij gaat je nooit kunnen hechten. Ja, als je 40 bent misschien. Aan je weeskinderen,’ zei een vriendin eens tegen mij. Een opmerking waar ik destijds keihard om moest lachen, maar wat niet waar is. Wat veel mensen niet weten, is dat ik een moederfiguur ben. Ik zorg graag voor mensen en hoe ver mijn ambities ook reiken, voor een gezin zou ik alles aan de kant zetten. Inmiddels heb ik een Amerikaanse-Chinese jongen van 20 jaar geadopteerd. Hij is onder mijn vleugels gevallen, sinds hij mij ter ore liet komen dat hij 2 keer per dag pizza eet. Hij krijgt nu elke dag wortels, spinazie en paprika in huize Renate Kelly. Bovendien leer ik hem koken. Part of the deal is dat mama tijdens de afwas Joe, Boyz2Men en Tyrese wil luisteren. Het alleenstaande moederschap gaat mij zo goed af, dat als ik de mogelijkheid krijg mijn gezin uit te breiden, ik dit met volle handen aan ga grijpen.

Behalve moeder, ben ik ook psycholoog geworden. Mensen die ik nog maar net ken, komen met de mafste problemen bij mij en verwachten dat ik overal een antwoord op heb. ‘Ik heb gedroomd dat ik seks heb gehad met iemand anders dan mijn vriend, wat betekent dat?’ werd mij gevraagd. ‘Nu je in het buitenland zit, is je relatie niet meer in balans. Hij zoekt meer contact met jou dan jij met hem, waardoor jij je schuldig voelt. Dit hoeft niet te betekenen dat je de behoefte voelt om daadwerkelijk vreemd te gaan. Deze droom is gewoon te vergelijken met een droom waarbij al je tanden uitvallen. Je bent bang voor verandering,’ antwoordde ik bloedserieus.  Toen er overeenstemmend werd geknikt, wist ik dat ik niet iets heel raars had gezegd.

Het papierwerk van naar het buitenland gaan en zijn is vreselijk. Ik dacht dat ik goed was ingeschreven voor al mijn cursussen, maar als iets te mooi om waar te zijn lijkt, is het meestal niet waar. Ik moet nu opnieuw vakken kiezen en hopen daarvoor ingeloot te worden. Om te voorkomen dat ik bij sterrenkunde, informatica of biomedische wetenschappen moet aansluiten, heb ik gesmeekt bij het Departement van Sociale Wetenschappen. Als er verkiezingen komen voor de Irritantste Student van 2015 krijg ik nog voordat de lessen begonnen zijn een nominatie.

Een bijkomend voordeel van studeren in Zwitserland is het krijgen van een Zwitserse studentenkaart. Deze kaart geeft je toegang tot gratis sportvoorzieningen. M.H.B. en ik maakten ons klaar voor een lesje pilates. Toen we aankwamen in de sportschool, schrokken we een beetje. We voelden ons erg bejaard vergeleken bij de andere participanten. Toen we eindelijk iemand vonden die ons in het Engels te woord kon staan, bleek dat we ons in het verkeerde gebouw bevonden. We waren in het sportcomplex voor brugklassers beland… We gaan het volgende week een nieuwe kans geven.

Mijn ouders moeten binnen 2 weken een volgende dochter uitzwaaien die naar het buitenland gaat. Saskia heeft een baan weten te bemachtigen op Aruba. Ik moedig dit avontuur erg aan en ben uiteraard heel trots. Toen we elkaar 1 februari voor het laatst zagen, was het afscheid nogal zwaar. We zouden elkaar voor meer dan een jaar niet gaan zien. Zij was erbij toen ik gedoopt werd, voor het eerst liefdesverdriet had en mijn diploma kreeg uitgereikt. Zij was de persoon waarmee ik bijna 20 jaar heb samengewoond, de persoon die met een wijnfles klaar stond om mijn vijand te slaan, die voor mijn verjaardag altijd met een onmisbaar cadeau zoals een bril komt. Omdat ik me voor mijn antropologische studie heb gespecialiseerd in de Caribbean, zie ik het als een noodzakelijke kans dáár een reünie te hebben met één van de belangrijkste personen in mijn leven. Mijn ticket is inmiddels geboekt: Eind juni vertrek ik voor een maand. Ik heb van veel mensen de vraag gekregen, waar ik dit jaar mijn tripjes van financier. Ik houd er niet van om over geld te praten, dus daarom wil ik er 1 keer heel duidelijk over zijn. Toen jij je ontbijt zat te eten, had ik het al voor je gebakken. Toen jij op een festival zat te genieten, verkocht ik je drankjes. Toen jij nog in bed lag, lag ik in een ziekenhuisbed om mijn lichaam beschikbaar te stellen voor de wetenschap. Ik heb me nooit te goed gevoeld om hard te werken, zelfs niet toen ik 15 was en 2,93 E per uur verdiende. Mijn spaargeld geeft mij de mogelijkheid om niet meer structureel in versnelling 5 te rijden en daar geniet ik van. Als je mij over een jaar voor de Domtoren de straatkrant ziet verkopen, heb ik tenminste 12 maanden mijn dromen nagejaagd.

Foto’s

4 Reacties

  1. San:
    12 februari 2015
    Geweldig!
  2. Marten en tineke:
    13 februari 2015
    Wat slim dat je je voorlopig over wat oudere "kinderen" ontfermt.
    Geen poepluiers en gebroken nachten! Mooi om te lezen dat je je draai hebt gevonden daar.
  3. Sanne:
    14 februari 2015
    You're wonderful, babe! Prachtig verhaal. Fijn dat je je plek zo goed aan het vinden bent
  4. Rixt de poes:
    14 februari 2015
    Topper! Trots op je