Different places, different faces still it feels like home

1 augustus 2016 - Athina, Griekenland

Boyz 2 Men - All Around The World

De afgelopen maand heb ik in een soort Big Brother-achtige setting geleefd. Ik woonde op het Instituut waar ik ook les had en een antropologische film produceerde én deelde hier mijn kamer. Tussen alle antropologen en kunstzinnigen bleef ik beheerst, bedaard en kalm, wat niet onopgemerkt bleef. Na het wonen met ex-prostituees in Thailand, met een slavin in Egypte, met een Boliviaanse familie en met een autist in Zwitserland, heb ik een aanpassingsvermogen ter grootte van de Griekse staatsschuld ontwikkeld.

Het was een maand keihard werken. Niet alleen de combinatie van lessen en veldwerk doen was intensief, andere factoren maakten het niet makkelijker. Zo werd iedereen in een team gestopt waarbij je je groepsgenoten niet kent. Bovendien is het erg warm geweest en ondanks dat ik uit de Spaanse temperaturen kwam, was het niet altijd aangenaam om overdag uren op straat in de brandende zon te zijn.  Alle moeilijkheden ten spijt, kijk ik vooral terug op een hele positieve invulling van mijn zomer. Ik heb veel geleerd, de kans gehad om Griekenland te ontdekken en mijn netwerk uitgebreid met mensen die ik nu vrienden kan noemen.

Mijn zus heeft mij in de laatste week vergezeld. We hebben genoten van het Griekse eiland Aegina, pita tzatziki en van elkaars gezelschap. Het was leuk om een familielid aanwezig te zien bij de eindpresentaties van de zomerschool. Ons afscheid was niet zwaar, want over een week zullen we weer samenwonen in Utrecht. Dat ik zonder haar een stuk minder goed functioneer werd vandaag pijnlijk duidelijk. In de zee ben ik tegen een rotsblok aangezwommen, waarbij mijn voet een diepe sneewond heeft opgelopen en een zeeëgel 2 vingers heeft ondergebeten. In het ziekenhuis was niks van de economische crisis te merken: ik werd direct vakkundig geholpen door 3 verschillende doktoren.

De laatste nacht zal ik in een hostel doorbrengen. Ik heb alvast een koffer vol met kleding aan groepsgenoten en vluchtelingenprojecten afgestaan. De hechting aan materie neemt exponentieel af met de tijd.

Na precies anderhalf jaar niet in Nederland te hebben gewoond, zitten mijn buitenlandse avonturen er voorlopig op. Het was fijn om zolang van de realiteit te ontsnappen, maar Nederland roept me terug. De belastingdienst heeft vandaag honderden euro´s van mij ontvangen, omdat ik in 2014 structureel teveel over mijn arbeidscontract heb gewerkt. Hopelijk – voor hen en voor mij - vind ik snel weer een baan. Wat zeker is, is dat ik over een maand “Spaanse taal en cultuur” zal studeren en namens de Universiteit internationale studenten mag begeleiden. Ik verdwijn misschien uit het buitenland, maar het buitenland verdwijnt niet uit mij.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

2 Reacties

  1. Marten en tineke:
    1 augustus 2016
    Welkom thuis Renate! Heerlijk weer eens in je eigen bed in Utrecht slapen en een vakantie-adres op het platteland, wat wil een mens nog meer? Belasting betalen doet nu even zeer omdat je je geld hebt opgemaakt, maar als geen ander weet jij hoe het is om zo arm te zijn dat je nooit belasting zult hoeven betalen. Beschouw het als een voorrecht, omdat we het hier vergeleken met heel veel andere plekken op de wereld zo goed hebben. Uiteraard hopen we dat je binnenkort een baan zult scoren en zult genieten van je nieuwe studie. Succes!
  2. Jet:
    1 augustus 2016
    Wat fijn van je enorme aanpassingsvermogen. Je zult het nodig hebben in de structuur van het platteland de komende dagen. Ook weer aardappels met groente + vlees op het menu. Je bent zo weer thuis in Ned. Tot morgen.