Clap along if you know what happiness is to you

Pharrell Williams - Happy

Dat K.S. en ik niet goed bij elkaar pasten, zag ik al op de eerste date. We hadden weinig gemeenschappelijk, maar misschien kwam de aantrekking daar juist wel uit voort. Toen ik vroeg wat hij van ons decennium leeftijdsverschil vond, vroeg hij: ‘Hoe oud ben jij?’ ’20,’ antwoordde ik. ‘Gedraag je je zo? Nee? Dan is er toch geen probleem?’ En op de vraag of hij zijn weggelopen vader miste begon hij over zijn Audi A3. Hij kon er niet zonder, maar ik wel, omdat ik niet weet hoe fijn het is om een Audi A3 te hebben. Aan het eind van de avond vroeg hij me of ik het als een date of antropologisch onderzoek had ervaren. Nog nooit kreeg een man mij zo vaak stil op één avond.

Hij snapte mijn spel der liefde en bracht in het begin heel wat offers. Vrouwenfilms, gekke Afrikaanse eettentjes, mij thuis brengen na Hardersplaza. Met alles wat ik in mijn hoofd haalde ging hij akkoord. Dat ik daarvoor mijn teennagels moest lakken en zijn lunchpakketten moest smeren, nam ik voor lief. Ik heb me vaak afgevraagd of huwelijken zo zijn en of ik dat ooit zou overleven.

K.S. vond dat ik teveel leefde alsof ik morgen dood zou gaan. In onze tijd van samenzijn ging ik 6 keer op vakantie en dat werd afgekeurd, net als mijn ‘Geert Wilders kapsel’ en mijn ‘te grote sociale netwerk’. Op een dag sleepte hij me mee naar de Blokker om een spaarpot uit te zoeken. Ik koos een roze met een konijn. Ik moest van hem gaan sparen voor later en hij raadde me aan extra te gaan werken op de momenten dat je toeslag krijgt. Toen we aan de kassa stonden en ik hardop over een spaardoel aan het nadenken was, kregen we ruzie. Ik moest van hem sparen en vooral niet teveel nadenken waarvoor. De caissière vond het net zo komisch als ik.

Dat K.S. en ik niet samen oud gingen worden werd steeds duidelijker. Toen ik op een gegeven moment bij een actiefilm met een ander kapsel in de bioscoop zat, besefte ik dat ik het spel der liefde had verloren. Het was onze laatste afspraak.

Hij was als mijn baantje in Zwitserland: Niet helemaal wat ik ervan verwachtte. Terwijl iedereen 1 of 2 shifts draaide, moest ik 3 doen én helpen voorbereiden voor het werk en opruimen na het werk. Het was duidelijk dat ze het maximale uit mij als onbetaalde kracht wilden halen. Ik heb de eer aan mezelf gehouden en tijdens de proefperiode gezegd dat ik de baan niet zag zitten. Ik denk dat ik erin moet berusten voor het eerst sinds 6 jaar een maandenlange periode niet voor een bedrijf te werken.

Nu ik mijn spaargeld harder nodig heb dan ooit, denk ik nog regelmatig terug aan K.S. en mijn roze konijnenspaarpot. Als ik hem op dat moment had verteld dat ik een jaar niet zou werken en met al mijn spaargeld naar Zwitserland, Aruba en Bolivia zou gaan, was het in de Blokker nog uitgegaan. Ik ben hem dankbaar voor het vaderlijke advies en zijn strenge financiële toezicht van destijds.

Zonder baan heb ik meer tijd om iets van Zwitserland te zien. Een PhD student engineering uit Zurich, die ik een paar weken geleden op een feestje heb ontmoet en waar ik sindsdien goed contact mee heb, nodigde mij uit om een weekend naar zijn woonplaats te komen. Vluchten uit Bern en vluchten van mijn schoolwerkzaamheden was precies wat ik nodig had en ik ben dan ook gretig op zijn uitnodiging ingegaan. Zurich is één van de duurste steden ter wereld. Huizen kosten miljoenen, minimumsalarissen zijn 4000 CHF/euro per maand en Audi’s A3 zijn in Zurich nogal verouderde modellen. Alhoewel geluk in kleine dingen zit, moet je geluk realiseren om jezelf daadwerkelijk gelukkig te voelen. Ik voelde me als een toerist toen ik door de stad liep en urenlang kon genieten van de Zurichsee. Dit meer is gelegen aan een park vol met monumenten, ijscokraampjes en operazangers. Het weer was zo aangenaam dat ik mijn jas thuis kon laten. Daar zat ik dan. In het park met een ijsje. Starend naar het water, luisterend naar operazangers, geen jas dragend. Vergezeld met een veel te slimme, maar zo aardige gesprekspartner. Het was sinds lange tijd dat ik me zo bewust was van mijn geluk. Het is iets waar je niet naar op zoek moet gaan, maar moet ontdekken waarom je het tegenhoudt voor jezelf. De volgende trip staat al in mijn agenda: vanaf nu houd ik geluk niet meer tegen.