City of justice, city of peace

25 juni 2013 - Utrecht, Nederland

R. Kelly - Gotham city

In de documentaire ‘No burqas behind bars’ worden vrouwen gevolgd in een Afghaanse gevangenis. De ene vrouw zit 6 jaar vast, omdat ze een moord heeft gepleegd en de ander zit 12 jaar vast, omdat ze is weggelopen bij haar man. In een land waarin gearrangeerde huwelijken normaler zijn dan het drinken van water is, voelen vrouwen zich veiliger in de gevangenis dan bij hun echtgenoten. Familie, eer en het huwelijk zijn als driehoeksverhouding met elkaar verbonden. Een verschijnsel dat in veel culturen voorkomt. Afgelopen zaterdagnacht was ik in Amsterdam op veldwerk. Ik zat bij een Marokkaanse man van 31 in een taxi. Hij was ervan overtuigd dat ik Turkse ben en ik beaamde het. Toen hij vroeg hoe het kan dat ik op stap ben, vertelde ik dat ik uit het raam was geklommen. Het deed hem denken aan zijn Turkse vriendin. Ze is 22 jaar, stewardess en Turks. Hun relatie is verboden en als haar broers en vader erachter komen, worden zowel hij als zij vermoord. ‘Hoe kunnen jullie een relatie hebben dan?’ vroeg ik. ‘Als zij om 5 uur moet beginnen met werken, zegt ze tegen haar familie dat ze 2 uur aanwezig moet zijn. In die uurtjes zien we elkaar.’ Ik voelde een soort woede opkomen en zei dat ze voor hun eigen geluk moeten kiezen. Niet het geluk van een ander. ‘Alleen een Turkse man is goed genoeg voor haar,’ zei hij. ‘Ik zou willen dat ik een Nederlander was,’ mompelde ik. De taxi-chauffeur werd boos. ‘Als je 30 bent, heb je spijt van je woorden. Herinner mij dan. Herinner de taxi. Herinner dit moment.’
Als ik in Egypte was gebleven, kwam ik rond deze tijd weer terug in Nederland. Dit avontuur moest 3,5 maanden te vroeg stoppen. In het vliegtuig van Caïro naar Amsterdam zat ik naast 2 mannen die me een baan aanboden. Deze baan heb ik aangenomen. Ik woon nu in Utrecht. Ik werk op festivals en ik zit betaald in TV publiek. De meeste tijd breng ik door in de AH2go als allround-medewerker. Daarnaast heb ik ook nog vrijwilligerswerk: Ik onderneem leuke activiteiten met een Korsakov-patiënt. In deze maanden heb ik belijdenis gedaan en mijn rijbewijs gehaald. Ook ben ik de overtollige rijstkilo’s kwijt geraakt. Als ik naar documentaires kijk over de ellendige positie van vrouwen, voel ik me zielsgelukkig. God never shuts one door without opening another.
Over 2 maanden begint mijn studie Culturele Antropologie. Op een wetenschappelijke manier ga ik verder met iets wat ik al jaren doe: Culturen bestuderen. Ik ga opnieuw een wereldreis maken, maar dan in de boeken.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

3 Reacties

  1. Marten en tineke:
    25 juni 2013
    hee renate, je was even van de radar verdwenen, maar nu kunnen we lezen waarom. je bent heel erg druk bezig!" betaald in het publiek zitten", daar kan een normaal mens alleen van dromen en jij doet het! als je zoveel werkt zit een echt tripje er zo nu en dan ook wel in hoor, dan hoef je niet alleen met je neus in de boeken.
    bevalt het wonen in big city utrecht je goed? geen heimwee naar de boerestreek? leuk dat je weer even in de lucht bent met je reisverhaal! hartelijke groeten!
  2. Alice:
    25 juni 2013
    Leuk om van je te horen!! Gr Alice
  3. Yoke:
    16 juli 2013
    Dag Renate. Lees je verhaal nu pas, zag aan de schrijfdatum dat we toen op vakantie waren, vandaar.
    Ik wens je ook straks bij je studie (en wat je er verder nog bij doet) heel veel succes! Hoop ook in de toekomst nog eens wat van je te lezen, benieuwd wat je weer allemaal mee gaat maken. Voor avonturen hoef je niet altijd op reis...