Maar men weet het niet en zwijgt van wat men hoort en ziet

4 juli 2015 - Noord, Aruba

Blof – Aan De Kust

De douane officier moest even bladeren voor een lege pagina in mijn paspoort. ‘’Aruba One Happy Island’’, drukte hij erin toen hij er een vond. Het lotto waar een hoop toeristen mee worden gelokt. Ik ben één van hen.

Aruba is in 1499 ontdekt door de Spanjaarden. In 1636 namen de Nederlanders de macht over, die ze eigenlijk nooit uit handen hebben gegeven. Alhoewel Aruba sinds 1986 een autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden is, zie je op veel gebieden alsnog Nederlandse dominantie. Zo is Nederlands nog steeds een officiële taal, zijn veel Nederlanders managers van Arubanen in bedrijven en komen er jaarlijks honderden Nederlanders stage lopen, werken of studeren op dit eiland. Door het toerisme wordt een hoop geld verdiend, maar is het leven, zoals accommodatie en boodschappen, duur. Ik hoor vaak vallen dat Antillianen lui zijn, maar ik zie met eigen ogen het tegendeel: 6 dagen per week werken is de norm. Het uursalaris is vaak vanuit het westerse perspectief een hongerloontje. Geld is geen middel meer om van te leven, maar een doel om te overleven. Sommige mensen moeten 2 banen hebben om rond te komen. Hoe de lokale bevolking dan ook alles kan managen is me een raadsel. In mijn ogen lijkt het bijna gelegaliseerde moderne slavenarbeid. Als ik daarnaast zie hoe neo-kolonistisch sommige Nederlanders zich gedragen, snap ik waarom ik hier nooit een stage heb kunnen vinden.  

Genoeg ‘’antropologisch gezeik’’, zoals het vaak wordt weggeschoven (wat hét probleem is). De stranden zijn prachtig. Palm Beach, Baby Beach, Eagle Beach… Het water is net zo blauw en de stranden net zo wit als de tropische plaatjes op Google. Behalve het strand heb ik ook al een aantal toeristische attracties gezien. We zijn in het nationale park geweest, waar we hebben gezwommen in een door de natuur gevormd zwembad in de rotsen. Gisteren waren we op een berg met 642 traptreden. Deze klim viel niet mee in de warmte, maar het uitzicht was een prettige beloning. Goed insmeren is een must, want de zon is krachtig. Ik geniet ervan om met mijn familie te zijn en eindelijk de tijd te hebben om me aan de Spaanse thuisstudie te wagen. De dagen vliegen voorbij en mijn stage in Bolivia komt steeds dichterbij.

Vandaag heb ik mijn terug ticket naar Nederland geboekt. Waar ik mijn kerst ga vieren weet ik nog niet precies, maar oudjaarsavond en op mijn verjaardag zal ik me op Nederlandse bodem gaan bevinden. Ik kijk ontzettend uit naar mijn 6 maanden durende Latijns-Amerikaanse avontuur, maar eerst… Ga ik verder met mijn vakantie in de Caribbean.

2 Reacties

  1. Christine:
    5 juli 2015
    Mooi geschreven weer bab! Enjoy!!!

    p.s. Leuk dat onder deze blog een advertentie staat met vliegtickets naar La Paz en Lima.
  2. Lia:
    5 juli 2015
    Klinkt fantástisch Renate!! Ga zo door!! X