Vamos todos a la playa, vamos todos a gozar

27 juni 2016 - Barcelona, Spanje

Loona - Vamos a la playa

Terwijl mijn Facebook tijdlijn volstroomt met foto´s van het noodweer in Nederland, zit ik bij het schrijven van deze blog in een Blablacar te smeken of de airco wat harder gezet mag worden. In mijn laatste rit van Granada naar Barcelona kan ik nauwelijk genieten van de ansichtkaartwaardige uitzichten. Ik tel de uren in de auto af, net zoals ik de dagen van mijn verblijf in Spanje kan aftellen. Mijn Erasmusperiode in Andalucia gaat net zo rap als een Zwitserse sneltrein.

N.S. kwam terug, een Italiaan met wie ik in mijn eerste 2 Spaanse weken samen heb gewoond. Hij was Erasmusstudent in het eerste semester en moest in februari vertrekken om zijn studieprogramma in land van herkomst te hervatten. Op mijn aankomstdag haalde hij me op, leidde me rond. We hebben samen carnaval in Cadiz gevierd en als ik iets wilde weten over de keuken, vroeg ik het aan hem. Terwijl al mijn huisgenoten twee keer per dag in restaurantjes tapas eten, prefereert hij zelf koken - net als ik. 4 maanden geleden namen we afscheid alsof we elkaar nooit meer gingen zien, maar nu was hij teruggekeerd. Toen ik mijn jarige klasgenoot J.Z. uitnodigde – die anders nooit zijn verjaardag viert – maakten we pizza en bami voor hem. “Ik verzeker je, je gaat het heel erg missen hier. Dat je altijd kunt reizen, de gezelligheid, de zon, alles,” zei N.S. terwijl hij een luciferstokje in mijn mond stak om mijn gehuil door het uien snijden te stoppen. Zijn woorden blijven door mijn hoofd spoken.

Zo was ik afgelopen weekend bij een Portugees diner beland waar ik typische andijviesoep uit Porto at, nam ik afscheid van mijn Franse huisgenoten met een crêpediner en haalde ik dansend in de club Cochabambaanse herinneringen op met mijn Boliviaanse klasgenoot. Ik bezocht voor het eerst dé toeristische attractie van Granada - het Alhambra -  wat best een schaamte is als je al 5 maanden in de stad vertoeft. Ik heb sinds ik vakantie heb aan veel stranden gelegen, in zeeën gezwommen – Salobreña, Playa de los Muertos, Málaga – ja, dit leven ga ik zeker missen.

Vandaag kwam ik terug uit Barcelona. Mijn vlucht was gecanceld, waarop ik op een vertraagde vlucht naar Málaga werd gezet. Iberia regelde een taxi die me voor de voordeur heeft afgezet. Tijdens mijn taxiritje van anderhalf uur keek ik onophoudelijk uit het raam, waarbij alle mooie momenten van de afgelopen maanden voorbij flitsten. De vele reisjes naar Spaanse steden, Portugeze stranden; de interculturele ontmoetingen die geleid hebben tot nieuwe vriendschappen; de keer dat ik mijn portemonnee in de metro terugkreeg en iemand alleen mijn cash en niet mijn pasjes had gestolen.

Ik vind het  moeilijk om na anderhalf jaar in het buitenland doorgebracht te hebben, me weer definitief te vestigen in Utrecht. Hoewel ik 2 juli naar Nederland kom, vertrek ik een paar dagen later om een maand een intensief zomerschool programma in Griekenland te doen. Een vriend zegt dat ik probeer te ontsnappen aan de werkelijkheid. Voor het eerst in mijn leven heb ik geen weerwoord; ja, ik probeer te ontsnappen aan de harde Nederlandse werkelijkheid. De zomerschool vraagt alleen wel de nodige voorbereidingen. Het niveau is wat hoger dan in Spanje en de hoeveelheid aan huiswerk vooraf vereist een gedegen planning. Ik vind het moeilijk me ertoe te zetten, mede door de hoge temperaturen en mede door de vele bezoekjes. Een vriendin uit Nederland zocht me op, gevolgd door mijn ouders. De laatste dagen zal ik met mijn tante doorbrengen, die me vanaf morgen komt vergezellen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Jet:
    28 juni 2016
    Wat een bijzondere ervaring is Spanje ook weer geweest. Wat heb je veel steden bezocht en veel mensen ontmoet. Maar de mogelijkheid doet zich voor dat je Andalusia weer kunt bezoeken. Kijk maar naar alle visite die je hebt gehad. En opnieuw ga je geen afscheid nemen, maar steeds weer groeten.