I think I thought I saw you try

5 september 2015 - Cochabamba, Bolivia

R.E.M. - Losing My Religion

De afgelopen week heb ik slecht geslapen en raar gedroomd. Dat mijn lange afstandsrelatie ongewild slecht loopt, heeft hier vast mee te maken. Vandaag haalde ik een les op de taalschool in probeerde ik mijn droom van afgelopen nacht uit te leggen. ‘’Ik had een droom waarin ik 2 uitgedroogde katjes op straat vond. Ik wilde ze direct gaan helpen en zocht melk, een dekentje en alle andere benodigde middelen om de katjes zo goed mogelijk op te vangen. Terwijl ik zo druk in de weer was met deze katjes, liep ik over een gezond, dik konijn heen. Het konijn raakte geplet en stierf.’’ Zonder een moment na te denken, zei mijn lerares: ‘’De katjes zijn je missie en je vriend is het konijn.’’ Toen ik haar wat verward aankeek, voegde ze toe: ‘’Jij bent hier gekomen om Gods missie uit te voeren. Om Boliviaanse kinderen, uitgedroogde katjes, te helpen. Dit zal niet je laatste missie zijn. Het konijn zit in de weg. Alhoewel het niet jouw plan lijkt, is het Gods plan te luisteren naar wat voor missies hij nog meer voor je heeft. Je moet het konijn laten gaan, maar God zal in de toekomst een veel mooier konijn voor je hebben.’’ Hoe mijn lerares relatieproblematiek waar ze niks vanaf wist kon uitleggen na aanleiding van een droom over een dik, wit konijn en 2 uitgedroogde katjes, verbaasde me. Ik wist niks te zeggen, dus begon ik maar te huilen. Ze reikte me een bijbel aan en zei: ‘’Sla het open en lees voor wat er bij je duim staat.’’ Ik sloeg willekeurig 1 Korinthiërs open, waarin Paulus een missie van God uitvoert. Hij schrijft over de problemen die hij ondervindt bij de uitvoering van die opdracht, over verdriet en over wijsheid van God tegenover de wijsheid van de wereld. Ik begon nog harder te huilen. Mijn lerares zei: ‘’Ik heb geldnood en daarom heb ik aangenomen om jou op zaterdag les te geven. Net zoals jij het licht bent op de weg van Boliviaanse kinderen, mag ik jou licht zijn. Alles is door God bepaald.’’ Toen ik overmand werd door nog meer emoties door deze bijzondere getuigenis, werd ik meegenomen naar een ander lokaal met een televisie. Mijn lerares zette de film ‘’Not Without My Daughter’’ op, een film over een Amerikaanse vrouw die een kind heeft met een Iraanse man, waarbij hun dochter wordt ontvoerd naar Iran. Alhoewel ik deze film al heel vaak heb gezien (waaronder 3 maanden geleden met G.D.), was het een compleet andere film door de ingebouwde Spaanse stemmen. Ze gaf geen reden voor het tonen van deze film, niettemin ik het kon raden. Toen de film, en dus de les was afgelopen, zei mijn lerares: ‘’Kijk...  je hebt weer vrede in je hart.’’

Ik zal deze lerares nooit vergeten.

Foto’s

1 Reactie

  1. Marten en tineke:
    6 september 2015
    Een diepzinnig verhaal en we hopen dat je er vrede mee hebt.
    Bedenk wel dat dromen meestal bedrog zijn! Veel wijsheid!