Ik ben de schoenmaker bij de verkeerde leest

21 september 2016 - Amsterdam, Nederland

Acda & De Munnik - Niet Of Nooit Geweest

Sinds ik terug ben in Nederland, is de grootste uitdaging mezelf te blijven prikkelen met avonturen. Dit is – zoals ik net al schreef – een grote uitdaging, omdat ik met mijn stabiele leven in Nederland niet snel voor hetere vuren zal staan dan in het afgelopen anderhalf jaar. De Universiteit is een peulenschil vergeleken met de educatie in de Spaanse taal, om vrienden te spreken heb ik geen WiFi-connectie meer nodig en terwijl half Nederland klaagt over de Nederlandse Spoorwegen, vind ik het geweldig dat ik maar 2 uren nodig heb om naar het noorden van het land te komen. De waardering voor kleine dingen in het leven is enorm groot: kunnen douchen, een eigen kamer hebben, een gevulde koelkast, et cetera. Dat is gelijk ook een knelpunt, want “de maatschappij” lijkt mijn simplistische levensstijl niet altijd meer te begrijpen.

Sinds kort ben ik fietskoerier. Ik moet zo snel mogelijk eten bij een restaurant oppikken om het vervolgens bij een klant te bezorgen. Ik geniet van het fietsen zelf, maar nog meer van de verschillende omgevingen waarin ik terecht kom. Soms fiets ik langs Wilhelminapark achter Pepijn, Floris en Olivier die op weg zijn naar een hockeytraining, waarbij ik vervolgens bij een semi-gated community moet aanbellen om een tiramisu te bezorgen. Daarna moet ik pizza’s bezorgen in Lombok, waar ik in de portiek de weedlucht al kan ruiken. Natuurlijk noem ik nu twee extremen van een continuüm en kom ik veel andere mensen, orders en situaties tegen… Echter zou ik er antropologische boeken over kunnen schrijven.

Nu is het lastig om zoveel te kunnen werken als ik zou willen en moet ik met losse baantjes erbij proberen rond te komen. Ik ben naast fietskoerier ook schoonmaakster, promotiemedewerkster bij een uitzendbureau en ik heb de afgelopen weken internationale studenten voor de Universiteit begeleid. Dat laatste vond ik zo leuk om te doen, dat ik ook als vrijwilliger voor andere organisaties aan de slag ben gegaan om internationale studenten in Utrecht een leuke tijd te bezorgen. Ik picknick in parken, kano door de grachten en doe rondleidingen om de Dom alsof ik zelf een buitenlandse student ben. Morgen neem ik ze mee naar de Hema om te ontbijten.

De wereld heeft niet stilgezeten. Vrienden of familieleden zijn gaan samenwonen, afgestudeerd, verhuisd of verloofd. Alle lege gaten in mijn agenda zijn gevuld met ontmoetingen. Gisteren sprak ik af met R.D., mijn studievriendin die ook veel buiten haar comfortzone is geweest door te reizen en soms ook niet meer goed weet waar ze zich nou echt thuis voelt. Met haar kan ik de koelkast opentrekken, kijken wat er nog is en met een bord spinazie met ei op schoot belanden waarna we God danken voor het eten. We zijn vaak ons leven aan het dood-analyseren en dan dromen we van een soort Utopia concluderend dat de realiteit te ver van onze idealen afligt. Toen er via een vage advertentie op Facebook hippies werden gezocht voor een Bollywood film, leek het ons op de huid geschreven en hebben we deze figuratierol op ons genomen.

Een dag later stonden we op de Prinsengracht naast Shahrukh Khan, de best betaalde acteur ter wereld. Toen tientallen verkeersregelaars en beveiligers de hordes fans achter de dranghekken moesten houden, voelden we ons lichtelijk beschaamd dat we niet wisten wie deze goed uitziende 50-jarige man was. Terwijl ik naast hem stond zat ik op zijn Wikipediapagina om te proberen de idolatrie te kunnen begrijpen. Ondanks dat onze figurantenrol niet veel meer inhield dan feesten op een boot of fietsen door Amsterdam, kregen we een inkijk in een bijzondere wereld. Vooral de andere figuranten hebben mij ontzettend vermaakt, maar R.D. heeft mij geadviseerd om hun karakters niet nader te beschrijven. Bovendien heb ik zodanig genoten van de aanwezige catering (wat wellicht nog niet eens 1% is geweest van het dagbudget) dat ik bijna gestikt ben in een Indiase pickle en ik de hele dag met buikpijn rondloop. “Je moet er wat voor over hebben om een Bollywoodster te zijn”, grapte R.D. 

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

1 Reactie

  1. Lia:
    22 september 2016
    Ik lig in een 3dubbele deuk van jouw verhaal! Begin tóch ook maar aan een boek hoor!!