Nezelt We qolt ana mesh rage3

West Elbalad - Sout al horeya

Op de airport van Caïro zou ik worden opgepikt. Ik had van tevoren voorspeld dat het een Ali, Mohamed of Ahmed zou zijn en ik had het nog goed ook. Khalid en Ahmed stonden voor me klaar. Ze hielpen me met mijn visum en brachten me naar de plaats waar ik de komende 4 maanden zal gaan verblijven. Ondertussen belde Yasmeen, de moeder van het gezin. Ze zei dat ze erg blij was dat ik geland was en alles goed met me ging. 10 minuten later zag ik haar in het echt. Een prachtige vrouw, zowel van binnen als van buiten. Ik was doodop, maar bleef nog een uur met haar kletsen. Haar Engels is beter dan de mijne, ik denk zelfs bijna te vergelijken met een native speaker Engels. Ze is ontzettend liberaal en we hebben dezelfde ideeën wat betreft opvoeding, omgaan met elkaar en geloof. Ook al is ze moslim, ze heeft christelijke vrienden en gaat regelmatig naar een kerk. Toen ik opmerkte dat ze geen hoofddoek droeg, moest ze gelijk lachen. Voor haar is geloof dat je om elkaar geeft en de juiste dingen doet. Jezelf bedekken vindt ze grote onzin. Ze is erg zelfstandig en onafhankelijk, de reden waarom het totaal niet werkte tussen haar en haar ex-man. Hij was een conservatieve moslim en zag haar als zijn bezit. Tegen alle oordelen van de omgeving in, besloot ze bij hem weg te gaan en voor zichzelf en de kinderen te kiezen.
Ik lag half 4 in de nacht op bed, een ritme waar ik bijna gewend aan ben geraakt. Ik was vroeg opgestaan om de kinderen te zien en te helpen. Yasmeen zei dat ik terug moest gaan in bed. Ze zei dat ik lekker kon slapen en zij de kinderen helpt. Ik maakte kennis met Bola, een Nigeriaanse vrouw die helpt in het huishouden. Zij wast en kookt en ik moet voor de kinderen zorgen. Ik had verwacht dat ik haar taken ook had moeten doen, dus dit was een meevallertje. Het is een hele aardige vrouw en het doet me pijn om te horen dat ze in deze stad erg wordt gediscrimineerd. Toch heeft ze het in dit huishouden goed, ze noemde het een big difference met de familie waar ze eerst voor werkte. Toen ik vroeg wat the biggest difference was, antwoordde ze dat ze hier betaald krijgt. Ik heb verteld dat ik geen goede kok ben, maar graag wil leren koken. We gaan dat samen doen en zij is mijn leermeesteres.
De kinderen uit het gezin zijn Jana van 8 en Ahmed van bijna 6 jaar. Ze zitten op de Duitse school en spreken Arabisch, Duits en Engels. De vorige au-pair was een Duits meisje, dus ik moet proberen Duits tegen ze te spreken. Duits lezen, schrijven en horen is geen probleem, Duits praten wel. Yasmeen vertelde dat ik mijn eigen taal mocht creeëren, een beetje Duits en Engels door elkaar heen. 'Het is belangrijk dat ze zoveel mogelijk talen leren, ze gaan in de toekomst ook naar de Franse school,' vertelde ze.
Ze heeft zich verontschuldigd voor de grootte van het huis, maar ze heeft geen idee in wat voor omstandigheden ik in Thailand heb geleefd. Ze hebben hier zelfs een ligbad en ik heb mijn eigen kamer, dus ik zal nooit klagen.
De moeder van Yasmeen zal mij leren wat ik voor taken moet doen en wat er van me verwacht wordt. Nu snap ik hoe Yasmeen van die westerse ideeën kan hebben, haar moeder is precies zo. Ik voel me al helemaal a part of the family, iedereen is super lief.
De bus van de internationale school stopte voor het huis. De kinderen kwamen eruit en ik kreeg gelijk een knuffel. Ahmed is nog een beetje verlegen en onwennig, maar Jana doet alsof ze me al jaren kent. Het is een grappig kind. Dezelfde middag keek ik nog 'Barbie and the golden palace' met haar. Ze had het ingesteld op mijn taal, tenminste dat dacht ze. We bekeken de film vervolgens in het Zweeds.
Haar Arabisch, Duits en Engels zijn gewoon foutloos en ze kan probleemloos van de ene naar de andere taal overschakelen. Ze wil dat ik dat ook kan en ik moet nu elke dag 2 hoofdstukken Duits leren. Eerst luisteren we naar de CD-rom en moet ik de woordjes nazeggen. Ze verbetert me constant, omdat ik het allemaal niet Duits genoeg uitspreek. Ik moet haar met haar huiswerk helpen, maar dat is best pittig. Ik verbaas me erover op wat voor niveau deze 8-jarige al huiswerk moet maken. Ik denk dat ik er meer van leer dan zij.
Anna-Lena kwam langs. Dit is de voormalige au-pair waarmee ik van tevoren al contact had. Ze is een jaartje ouder dan ik en woont nog in Caïro. Ze wil me in mijn vrije tijd meenemen om de stad te ontdekken. Ik kan daar nu al naar uitkijken.
Toen ik vertelde dat ik naar Egypte ging reageerden mensen daar negatief op. Ik kreeg te horen dat ik er alleen voor de mannen heen zou gaan, maar de personen die dat zeiden zouden eens moeten zien hoe hard ik hier mijn best doe voor de kindjes. Ook werd er voorspeld dat ik als een slaaf zou worden behandeld, maar ik denk dat een au-pair geen betere arbeidsvoorwaarden kan wensen. Verder kreeg ik nog te horen dat ik naar Londen moest gaan, want alleen daar kon mijn Engels verbeteren. Weer iets belachelijks, want Yasmeen haar Engels is zo goed, dat het de mijne ook verbeteren zal. Het laatste vooroordeel dat ik graag wil weerleggen is het gevaar. Ik zit in een veilige buurt, ongeveer 40 kilometer van het Tahrirplein. De kans dat extremisten deze flat binnenkomen om mij iets aan te doen is even groot als de kans dat ik me vrijwillig op het Tahrirplein zal laten verkrachten. Alaykoem oftewel vrede zij met u.