Live your life with arms wide open

Natasha Bedingfield - Unwritten

Vandaag ging ik na één week weer naar mijn vrijwilligersproject. Ik ben flink ziek geweest en was een week aan mijn bed verbonden. Gelukkig was er een Belgische dokter in Cochabamba die me kon helpen en me de juiste medicijnen kon voorschrijven. Ik ben niet alleen kilo’s afgevallen, maar ook lichtelijk getraumatiseerd geraakt. Na het hebben van een parasiet, durf ik niet veel meer te eten. Een meisje van mijn project wist het zeker: Ik was zwanger en gewoon even met zwangerschapsverlof geweest. Ik moest mijn knokkels laten zien en dan zou zij aflezen wat voor soort baby ik ging krijgen. Van deze theorie heb ik nog nooit eerder gehoord, maar ik liet braaf mijn knokkels zien. ‘’Een kleine baby,’’ zei ze.

Het project is uitgebreid met 2 nieuwe werknemers. Ik vind hard werken niet erg, maar ben blij met de versterking. Ik kan de kinderen nu nog meer persoonlijke aandacht geven en ook wat meer antropologisch veldwerk verrichten binnen de NGO. Nu mijn Spaans wat beter is, zijn interviews houden ook gemakkelijker geworden.

In Nederland ben ik gewend om veel vrienden te hebben, waarvan de meerderheid man is. In Bolivia is dit wat complexer. Als ik leuk met Latino’s omga, hoop ik dat ze het net als ik als een gewone vriendschap zien. Tot nu toe is dit  nog niet het geval geweest. Er is geen ‘’punto intermedio’’ en velen hebben extreem veel interesse of willen niet meer met je omgaan. Iemand gaf me als tip vriendschappen in de kerk te zoeken, maar helaas verschillen deze mannen niet zoveel. Niet dat het omgaan met vrouwen een straf is. Zo ben ik inmiddels de sportschool bezocht samen met M.O.. Ik zit er aan te denken om een abonnement te nemen, niet alleen om het sporten, maar ook omdat de fruitshakes daar zo lekker zijn.

Ik ben een donatiecampagne begonnen om schoolmaterialen voor Boliviaanse kinderen te verzamelen. Ik haat het om geld te vragen, want het liefst support ik alles zelfstandig. Helaas zit ik al sinds eind januari zonder betaalde baan en is mijn budget gelimiteerd om veel meer mensen dan mezelf te sponsoren. Toch wil ik helpen in dit land, waar 70 procent in armoede leeft en ik constant besef hoe gezegend ik als Europeaan ben. Ik hoop met mijn netwerk 250 dollar op te kunnen halen. https://life.indiegogo.com/fundraisers/school-materials-for-bolivian-children/x/11888427 Voel je vooral niet verplicht iets te geven, maar ik kan wel garanderen dat een paar euro, wat voor ons niks lijkt, hier een kapitaal is.