Create A World With No Fear

15 april 2017 - San Juan la Laguna, Guatemala

Michael Jackson - Heal The World

Laatst vond ik een lijstje uit 2010 terug op mijn computer. Ik had er mijn toekomstdromen opgeschreven die bestond uit drie verschillende punten. 1. Antropologie studeren; 2. Spaans leren en 3. de wereld over reizen. Echt overtuigd over antropologie was ik overigens toen nog niet, aangezien ik van iedereen de vraag kreeg waarom ik opgeleid wilde worden om als werkloze te eindigen. Het was mijn leraar Grieks en Latijn die allang had opgemerkt dat ik op het puntje van mijn stoel zat als het over de rechten van de vrouwen in het Oude Rome of de betekenis van Griekse gastvrijheid ging. Hij heeft me aangemoedigd voor antropologie als kleinschaligere studie te kiezen waar ik niet zou opgaan in een menigte. De financiële gevolgen deed hij simpelweg af als ¨word er heel goed in, als je ergens in uitblinkt komt het wel goed¨.

Ik ben een echte Guatemalteek geworden. Zo mocht ik traditionele klederdracht van mijn gastzus lenen om er qua kleding net zo bij te lopen als mijn dorpsgenoten. Ook laat ik me niet langer oplichten in tuctucs en heb ik geholpen om ¨alfombras¨ te maken (schilderijen van zaagsel, een event op Goede vrijdag). Daarnaast heb ik een middag in een medicinale tuin doorgebracht om nieuwe planten te zaaien en prefereer ik die planten over biomedische crème om mijn in de ¨temazcal¨ (sauna) opgelopen voetschimmel te bestrijden. Ik heb op Palmzondag meegelopen in één van de vele processies met een palmtak in mijn hand en kan inmiddels de Spaanse evangelische opwekkingsliederen meezingen. Ik word nog steeds blij van bonen en tortillas op het menu en koop mijn sla bij een lokale boer. Mijn kleding wordt gewassen door een 80+-er die blij is met zoveel handwas en ik loop met een handgeweven tasje rond. Ik weet in de bergen van San Juan stenen met gezichten en Maya ceremonieplaatsen te vinden en ken meer dan 200 dorpsgenoten bij naam. Wanneer iemand vraagt hoe het gaat, antwoord ik in de lokale taal Tzu¨ujil en ik kan over bijna elk dorp aan het meer van Atitlan de bezienswaardigheden opsommen. Ik reken de Quetzal niet langer in mijn hoofd om tot euro en ben niet meer bij elke hond bang om rabiës te krijgen. Ik kan onaangekondigd bij mensen hun huizen binnenlopen zonder dat ze schrikken van mijn aanwezigheid en schrik zelf niet meer als mensen mijn gedrag relateren aan mijn Maya energie.  Ik raad zwangere vrouwen traditionele vroedvrouwen aan en bemiddel de lokale bevolking tussen het verkoop van jonge katten.

Als ik iets heb geleerd in de afgelopen tijd, is het om meer in het moment te leven. Ik maak geen lijstjes met toekomstdromen meer, ik heb geen stress meer over mijn naderende salaris en ik laat al helemaal niet andere mensen bepalen wat ik moet gaan studeren. Ik ben dankbaar voor wat ik nu heb en besef dat alles morgen anders kan zijn. Dankbaar voor de 8-en en 9-ens die ik deze week voor mijn schoolopdrachten ontving; voor het kindje dat ik maandag gezond geboren heb zien worden; dat het kraanwater niet meer troebel is, etc. Mijn begeleidende professor schreef mij ¨tel je zegeningen, het zijn er veel!¨

Ik wens iedereen fijne paasdagen en héél veel zegeningen toe.  

Foto’s

2 Reacties

  1. Jet:
    16 april 2017
    We hoopten even een glimp van jou te zullen zien, toen Guatemala hier het 8-uur Journaal haalde met de zandtekeningen. Maar nee....Geniet nog van je laatste twee weken Gualtemateeks zijn.
  2. Janny:
    16 april 2017
    Lieve Renate
    Blijf trouw aan je droom.Gods Geest wil je kracht geven als het niet zoo loopt en wegen openen die dicht liken. Blijf dichtbij jezelf want God maakt ons uniek en teveel en vaak doen we wat anderen verwachten en willen van ons.
    Hij wil ons zegenen en geven wat we nodig hebben op onze reis.
    Vandaag vieren we ons 20 jarige huwelijksjubileum en danken onze opgestane HEER voor Zijn genade. Salom tut Janny